ภาพวาดในศตวรรษที่ 18 ในนิทรรศการสองภาพในศตวรรษที่ 18 เป็นภาพ Maharana Ari Singh II of Mewar (r 1761-73) ขณะสวดมนต์และความบันเทิงยามเย็น

ภาพวาดของมิววาริแสดงให้เห็นถึงความใส่ใจอย่างมากในรายละเอียดและแนวทางที่แปลกใหม่ในมุมมองเพื่อสร้างฉากที่ซับซ้อนและซับซ้อนทางสายตา ภาพวาดทามาชา (การแสดงขนาดใหญ่หรืองานอีเวนต์) นำเสนอพิธีสำคัญ กิจกรรมพิเศษ เหตุการณ์ประจำวัน หรือเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของกษัตริย์ราชปุตและราชสำนัก

มีความกระตือรือร้นที่จะเป็นตัวแทนในฐานะผู้ปกครองที่ได้รับการปลูกฝังและหลงใหล สามารถพบเห็นมหาราณาในสภาพแวดล้อมของพระราชวังที่เพลิดเพลินกับดนตรี การเต้นรำ และการแสดงต่างๆ ฉากหลังสามารถให้รายละเอียดที่น่าสนใจได้

เนื่องจากตั้งอยู่ภายในลานพระราชวังอันหรูหราที่เรียงรายไปด้วยซุ้มและซุ้มประตูที่มีเสาเรียงราย ซึ่งในยุคของมหาราณะผู้ปกครองเมืองอุเดเปอร์ถูกถ่ายทอดออกมาในรูปแบบบ้านตุ๊กตาที่ดื่มด่ำกับงานอดิเรกที่พวกเขาชื่นชอบ

ภาพวาดบางภาพทำหน้าที่เป็นบันทึกสำคัญของเหตุการณ์สำคัญที่กษัตริย์เป็นเจ้าภาพ มีการแสดงภาพ เช่น ดูร์บาร์ (การชุมนุมในที่สาธารณะ)

งานเลี้ยงรับรองอย่างเป็นทางการที่จัดขึ้นสำหรับมหาราณาเพื่อรับซาร์ดาร์ (หัวหน้า) หรือคณะผู้แทนที่มาเยือนซึ่งมักรวมถึงบุคคลสำคัญจากต่างประเทศและชาวอังกฤษ นอกจากการเป็นรัฐบุรุษทางการทูตแล้ว กษัตริย์ในราชปุตยังเป็นผู้ปฏิบัติทางศาสนาที่กระตือรือร้นและกระตือรือร้นที่จะบันทึกการแสดงความนับถือศาสนา เช่น การถวายเครื่องบูชาแก่โยคี (ผู้ศักดิ์สิทธิ์)

หรือเทพเจ้าในศาสนาฮินดู เช่น ในภาพวาดของมหาราณา อารี ซิงห์ ที่ บูชาในพระราชวังเมือง. การอุทิศตนทางศาสนาและความนับถือศาสนาเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับการดำรงอยู่ของราชวงศ์ราชปุตในแต่ละวันและความชอบธรรมในการปกครอง ด้วยเหตุนี้จึงพบภาพวาดของสมาชิกในราชสำนักราชปุตที่ไปเยือนศาลเจ้าและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

เพื่อถวายแด่เทพเจ้าและประกอบพิธีกรรมบูชา (พิธีกรรมสวดมนต์) ในช่วงสมัยโมกุล อาณาจักรส่วนใหญ่ของราชปุตท้าทายการเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลาม และใช้ตำนาน บทกวี คำสอน และเทวสถานของเทพเจ้าฮินดูเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์

ภาพวาดที่สามในนิทรรศการคือเจ้าชายอมาร์ ซิงห์ที่ 2 เดินท่ามกลางสายฝน

เทคนิคที่ไม่ธรรมดาที่ใช้ในภาพวาดนี้มีสาเหตุมาจาก ‘stipple master’ ศิลปินผู้สร้างสรรค์ผลงานนี้ใช้เทคนิคการแต้มสีที่โดดเด่นซึ่งไม่เป็นที่รู้จักในภาพวาดของราชบัท แม้ว่ามันจะมีแบบอย่างของโมกุลและเดคคานก็ตาม วิธีการที่โดดเด่นนี้ประกอบกับการใช้สีที่เบาบางช่วยให้พื้นผิวกระดาษมองเห็นได้ ทำให้ภาพวาดนี้มีคุณภาพเหมือนความฝันที่ศิลปินผู้นี้เห็นได้ในผลงานจากสมัยนั้นเท่านั้น ทำให้ภาพวาดนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเดินอยู่กลางสายฝน

สนับสนุนเนื้อหาโดย  gclub เว็บตรง